"Thuis" Quilting Bee bij...

Vanmorgen was de 'thuis"QB bij Pauline. Daar hebben we kennis gemaakt met Riet. Zelf doet ze andere hobby's (vilten, breien, borduren) maar kan genieten van waar wij mee bezig zijn. Ze had haar kleinzoon bij zich. Een lief kereltje, eerst even verlegen met al die dames maar even later kwam hij los en was bezig met zijn auto-tjes. Nog geen vier jaar maar wist toch al de getallen op te lezen die op de auto's stonden. Hij had nog helemaal geen slaap.....waarschijnlijk "bang" dat hij naar bed moest terwijl het gezellig was bij ons.

Marion en Pauline hebben hun Farmers Wife laten zien (zie foto's blog Pauline), Mariet is druk bezig met haar Civel War (zelfde opmerking als net)

Zelf ben ik bezig geweest met de glas-in-lood. Gisteren gelukt om de "omlijsting" en "lood" er op te zetten. Deze laatste zijn met de naaimachiene erop gezet en worden nu met de hand omgenaaid. We zijn er weer een stapje verder mee..... Zal het lukken om hem voor 9 augustus af te krijgen? Tuurlijk, waar een wil is is een weg. Veel wil ik er niet aan quilten want het heeft zijn charme van de afbeelding (scheelt ook weer wat tijd...)

Pauline had van haar Quiljtuf (paar jaar later ook mijn Quiltjuf) allemaal ruitjesstoffen gekregen (zie vorige blogbericht van Pauline) Zelf had ze er al uitgezocht en Mariet had ook al wat mee/uitgezocht en ik kon de rest meenemen om thuis uit te zoeken/gebruiken. Ik ben vergeten om er de bekende zak tijd bij te vragen maar ze zijn te leuk om niet te hebben.... Van alles borreld er al bij me op (gelukkig in mijn hoofd en niet in mijn buik) Wat zal het uiteindelijk worden...Dat laten we nog even doorpruttelen....

Dames het was (weer) een gezellige ochtend en heel leuk om het gezicht en persoon achter de naam Vilterietjes te ontmoeten. Op naar de volgende keer.

Tot schrijfs......

Op verzoek van een "oudere" dame heb ik de letters maar vergroot.......

Plannen?????

Plannen is bepaald niet mijn sterkste punt. Wil ik teveel???? Doe ik teweinig????? Neem nu vandaag: Man Lief is met de jongste hond (Ayka) naar een tentoonstelling (Luik/België). De dag lekker voor mijzelf (had ik anders toch wel want ML heeft eigenlijk werkweekend)  Dacht ik aan mijn glas-in-lood-fuchsia te werken.

Zo licht hij er nu bij. Alle "lood"strips zij er op bevestigd. Kwestie van achtergrondlap midden bepalen, daar alvast het "lood"op naaien. Ovaal erop rijgen/spelden. Daar omheen het "lood"zetten enz.

Vergeet het maar... Woensdag hebben we "thuis"Quilting Bee bij Pauline en vrijdag avond QB (laatste van het quiltseizoen)  bij The Log Cabin . Van het werkje wat ik de laatste tijd vaak mee neem (variahex) had ik geen blokjes meer om te naaien. In plaats van iets anders mee te nemen ....nee......weer wat blokjes knippen en plakken en ondertussen een ovenschotel klaar maken dat als ML thuiskomt we lekker kunnen babbelen en ondertussen het eten heet wordt. Tussendoor even een was draaien, andere was vouwen en de eerst genoemde ophangen.

Ach, met de QBs zal ik me niet vervelen, Vanavond eten we (hopelijk) lekker (ook maar uit het losse handje geschudt met wat er in huis is). Ayka heeft haar eerste puntje om Belgisch kampioen te worden. We hebben weer schone kleren om aan te trekken.

Morgen nieuwe dag, nieuwe kansen.....

ML komt net thuis met hond en plankvulling.......

Smakkelijk eten en een prettige week met veel handwerk plezier.

Tot schrijfs....

We klagen niet

Ondanks dat de zon hier niet echt schijnt klagen we (ik, mezelf en mijn ego) niet.

 

De orchideën staan binnen in bloei.........

De rozen staan met hun bloemen te pronken, de laatste lavendelbloemen worden nog druk bezocht door nijvere bijen, De "put" blijft een gezellig uitzicht en Tabby houdt me weer gezelschap........

De aardappels hebben niet veel gebloeid maar beginnen af te sterven. Binnenkort misschien onbespoten verse (gebakken) aardappeltjes......

Ondertussen lekker aan het handwerken. Wie weet kan ik het weekend wel weer wat van de glas-in-lood-fuchsia laten zien.

Een prettige voortzetting van de dag en alvast een prettig weekend toegewenst.

Tot schrijfs.....

Onze katten 2

In 1993 hadden we ook maar één kat en mocht ik van ML. (Man Lief). twee nieuwe nemen. Het leek me leuk om twee jonge katjes te nemen zodat ze samen op zouden groeien en spelen. In de buurt was een fruitboerderij waar een nestje katjes lag en zijn we gaan kijken. Ze waren net als mams allemaal zwart-wit en we hebben er een uitgezocht, een poesje. Ze was nog te jong om mee te nemen en zouden haar een dag of tien later op gaan halen. Alvast een naam voor haar uitgezocht: Nymfa, Grieks voor jonge vrouw.

Via via vernomen dat er in het asiel een nestje rode katjes was en dat wilde ik ook heel graag. Deze waren al tien weken en ik kon een katertje mee nemen. (Nog geen naam verzonnen want bij het lezen van de namen voor de poes was er bijna geen enkele die ML goed genoeg vond. Meestal verzinnen we ook een naam als het beestje er is want dan weet je een beetje hoe of wat.)

Het beestje even in de bijkeuken/stal/washok (van alles stond er, fietsen , wasmachiene, vriezer, tuingereedschap en planken aan de muur met van alles en nog wat er op...) gezet want we hadden honden die katten gewend waren maar zo een klein beestje... daar moesten ze eerst even rustig aan wennen. Op een gegeven moment kijken hoe het met het beestje was. "Niet" te vinden, bleek dat hij achter de vriezer, onder een soort korfje bij de motor was gaan zitten. Aan het staartje moest ik hem er vandaan halen (echt geen ander mogelijkheid). De boel met wat hout gebarricadeerd, fietsen buiten gezet zodat er wat meer loop ruimte was. Later weer gaan kijken.....geen kat te zien.....ik was bang dat hij naar buiten geslopen was terwijl ik met de fietsen bezig was. Toch gaan zoeken, alles op de planken voorzichtig opzij schuiven om te kijken of meneer er zat. Uiteraard begon ik bij de laagste plank, het was tenslotte nog maar z'n klein ding..... Eindelijk .....op de bovenste plank, boven op de buitenstoel kussens , tegen het plafond lag meneer te slapen. "Pokke Kat" zei ik tegen hem, "Ik heb me rot gezocht naar je....voor straf heet je de rest van je leven zo...."

's Avonds mocht Pokke kennis maken met de honden en ML.

Als klein beestje krop Pokke graag in van alles en nog wat.

Na een week Nimfa gehaald en rustig laten wennen aan de honden.



Nimfa lag graag bij Pokke. Eigenlijk wilde Pokke daar niets van hebben. Ze ging stiekem bij hem liggen als hij sliep, iedere keer weer zodat Pokke op een gegeven moment niet meer beter wist en het toch ook gezellig vond.

Nimfa is helaas niet oud geworden, maar 4 jaar. Het was een katje dat wat zwak was en vaak ziek. Uiteindelijk had ze een verschompelde nier en een erg vergrote nier die het ziek zjn niet meer aan kon en moesten we haar in laten slapen..... 

Een jaar later is Tabby gekomen en ook daar kon Pokke het goed mee vinden (na uiteraard eerst even er aan wennen)

Pokke had al eens eerder wat last gehad van een verstopte blaas maar dat was weer goed gekomen met een medicijn behandeking en ander voer wat hij de rest van zijn leven moest eten. Toen hij een jaar of 12-13 was, was hij totaal verstopt (blaas en darnen, de peristaltiek in het laatse stuk darm was verminderd) Met flink wat kneedwerk door de dierenarts van de buik/darmen en een hééééééleboel laxeermiddel zijn de darmen weer op gang gekomen en moest hij een tijdje een cateter hebben. Dat betekende dus continu urineverlies en werd de logeer kamer aangepast zodat hij (en ik 's nachts) daar konden bivakeren. Geukkig was het een goede zomer en met twee anti doorlek matras beschermers, oude lakens en slaapzak kon Pokke 's nachta lekker bij mij slapen en overdag kon de boel gewassen worden en buiten drogen. Ook  toen is hij hier er weer goed bovenop gekomen. Alleen de rest van zijn leven ieder dag laxeer middel. In de winter/weekend kon ik het wel eens een dagje uitstellen doordat er minder haren-rui was en zodat we familie konden bezoeken. De laatste twee jaar moest hij het echt iedere dag hebben en zijn we niet meer een weekend bij familie/kennissen op bezoek geweest. De kat was me toch meer lief.....
Vorig jaar kerst is hij toch weer verstopt geraakt. Het was de dierenarts (en thuis de verdere  benandeling)gelukt om het geheel op weer gang te helpen maar Pokke had zijn laatste leven verbruikt en wilde niet meer goed eten......te weinig om aan te sterken....teveel om te sterven......half januari viel de moeilijke beslising......

Het was een heerlijk jong. Genoot van het leven en de aandacht. Als ik achter aan de tafel bezig was en Pokke lag op de bank te slapen kon je wat tegen hem zeggen en op grote afstand hoorde je hem spinnen. Het was een heerlijk kacheltje met de winter, ging mee naar boven als we naar bed gingen en kwam dan boven op het dekbed op je heupen of schouder liggen en zijn warmte drong door alles heen. Ondanks dat ik veel draaide bleef hij stug liggen.

Ik mis hem nog altijd...................begin juni zou hij 18 zijn geworden, een mooie leeftijd voor een kat maar voor mij nog altijd te jong.

Het is een heel verhaal geworden en ik neem het je niet kwalijk als je het niet helemaal door hebt gelezen maar ik wilde het "even" met jullie delen...

Tot schrijfs......





 

Mijn dank aan Marion (hoop ik)

 Hier een testje om te kijken of de tijdsinstelling nu wel klopt. Marion was zo lief om voor mij te kijken waar ik dat moest/kon instellen. (Ben ik misschien toch niet zo heel modern [zie vorig bericht] of gewoon donker blond......)

Een bericht zonder foto is ook zo saai dus bij deze een heel klein tipje van de sluier opgelicht. De (hopelijk) geheel klare quilt kan ik pas in november laten zien.

Quilting bee "thuis".

Vanmorgen was de twee-weekelijkse quilting-bee bij mij thuis. Ongeveer 5-1/2 jaar geleden had ik de eer om me aan te mogen sluiten bij het thuis-quilt-bee-groepje "Quilt, Queck en Quatsj". We zijn met vijf dames en ieder is dus om de tien weken aan de beurt. Geen verplichtingen, als het slecht uitkomt door omstandigheden doen we het gewoon bij een ander. Gezellig handwerken en babbelen. Toen de dames wegwaren vroeg manlief (die is een paar dagen vrij en was naar de salontafel "verbannen"). of we een handwerkgroepje of een technisch groepje zijn door de termen als blog, account, inloggen enz. Tja, we zijn moderne vrouwen.....

Het is bij ons niet zo ruim maar dat mag de pret niet drukken. We kunnen zitten, koffiedrinken en lekker onze hobby uitoefenen.

Pauline was met haar scrapquilt bezig, Marion met haar pie and tart.

 Marianne met haar eigen varia op de varia-hex en Mariet (zonder blog) met de/'n Cival War.

Zelf was ik bezig met de glas in lood fuchsia.

Zo een ochtend gaat eigenlijk veel te snel voorbij maar over twee weken zien we elkaar weer en we gaan in de vakantietijd gewoon door. Stel je eens voor als we elkaar na twee weken niet zouden zien, dan krijg je afkik verschijnselen.....

Tot schrijfs......

 

 

Onze kat(ten)

Meestal hebben we (2-)3 katten. Meer mag ik niet van man lief.....(eigenlijk heeft hij wel een beetje gelijk).

Momenteel hebben we alleen Tabby.

Zij heeft haar naam te danken aan haar kleur: nl. Zilvertabby. Het is geen raskat. Haar moeder was een pers maar haar vader een straatkat.

Zij was de lichtste van kleur en dat vond ik wel leuk. Ze komt uit het hoge noorden (Drenthe). Met haar halen/grote rit naar het zuiden "piepte" ze in de auto inplaats van miauwen (het leek wel een vogel) en had ze bijna Tweety geheten.

Ze is nu ruim 13 jaar en nog steeds ondernemend wat ze altijd al was

.

Ook kan ze op vele plaatsen slapen.



Ze is op haar manier heel aanhankelijk, alhoewel ze de eerste vijf jaar altijd in de buurt was maar zéééér zelden op schoot kwam. Als je naar de "moestuin" (in onze eigen tuin) liep, waar ze vandaan kwam mag Joost weten, hup...kwam ze eraan gehobbeld. Ging je naar boven, hup...kwam ze achter je aan. Als je 's avonds binnen was was zij ook binnen. Maar op schoot zitten.... Als ze dat al deed bleef je doodstil zitten, apentrots dat ze op je zat. Nu is ze bijna niet meer weg-te-slaan. Boven op je handwerk, op schoot/over je schouder hangen als je achter/voor de computer zit.

Ondanks dat haar moeder een pers was heeft Tabby zelf kort haar (wet van Mendel dominant-ondergeschikt). Ze heeft wel een hele dikke vacht en moet geholpen worden bij de rui. Ze moet vooral in de nek en op de kop geholpen worden daar ze bij de rest aardig zelf bij kan. Ergens vindt ze het best wel lekker dat "haren trekken" want ze blijft dat een tijdje geduldig ondergaan om er dan opeens genoeg van te hebben. In die periode is het maar een raar schepsel: haar lijfje lijkt dik en daarbij een "kippennekje".

Maar een heerlijk en lief ding is en blijft ze.

De reden dat we nu maar één kat hebben is dat we vorig jaar en in januari katten hebben moeten laten inslapen. Ze waren alletwee rond de 18 jaar, maar daarover een andere keer meer. Tabby krijgt nu al zo'n 5 jaar nierdieët voer. De kater had dat nodig en daar Tabby 8jaar was kon het voor haar ook geen kwaad om minder eiwitten binnen te krijgen. Als we nu met een nieuwe/jonge kat beginnen komt er ook weer ander voer en ben ik bang dat Tabby het aan haar nieren krijgt. Soms denk ik om een oudere kat uit het asiel te halen maar Tabby doet het lekker zo en....tja....je moet er aan toe zijn.....

Geen klagen, we genieten met volle teugen van onze kleine grijze.

 

Tot schrijfs.......

"Oude koeien uit de sloot..."

In dit geval oude foto's uit de map. Naar aanleiding van gisteren ben ik de map op wezen zoeken om even te mijmeren...

De staande fuchsia's en boompjes. Hier nog op de grond en stammetjes staand. Later heb ik een "plantentafel" gemaakt want op deze manier waaide ze vaak om.

Hier de hangende aan de pergola om het platje/zitje. De planten zijn nog klein want de foto's zijn van een voorjaar.

Er waren erbij met héééééle kleine blaadjes en bloemetjes (zie close-up: bloemetje was ongeveer één centimeter), grote bloemen, en hééééle lange bloemen (laatste foto op de achtergrond een "plank" met om de cm. een stip) En er waren erbij die heel rijk bloeide.



Tabby die "meewerkt" aan het fotograveren.

Toen manlief zes maanden thuis was geweest door een ingeschreurde knieband heb ik als goedmakertje een zilveren fuchsia-hanger gekregen en met mijn verjaardag nog een paar oorbellen erbij. Lief he...?

We gaan weer een paar steekjes doen. Het quiltje moet toch echt begin augustus klaar zijn (liefst zonder nachtwerk)

Tot schrijfs...

Werkstuk op dit moment (een van de vele.......)

In het weekend ben ik begonnen met een "glas in lood" quiltje voor mijn peettante. Zij wordt in augustus 80 jaar en via haar heb ik jaren geleden "liefde" voor de fuchsia gekregen. Op een gegeven moment had ik 57 verschillende fuchsia's. Zowel hangend als staand en een paar boompjes zelf geweekt. Door de verhuizing (alweer ruim twaalf jaar geleden in de winter) hadden we hier geen voldoende ruimte/tijd om de planten goed te laten overwinteren en is er niets meer van over. Het zit in de planning (o, wat kunnen we veel willen) om er toch weer eens mee te beginnen...
Linksboven zie je het voorbeeld liggen (nederlandse uitgaven van patchwork ideeën 3/2006)

En nu is het voor mij etenstijd, even een snelle hap. Als manlief thuiskomt ga ik meteen met de auto naar het huis van een vriendin de dieren verzorgen,
Tot schrijfs...

Tja....Test, test....

Alle begin is moeilijk. Zie hier de eerste poging om wat te schrijven. Lang zal het niet zijn want door het spelen/uitproberen van het uiterlijk van mijn blog is er al een hoop tijd verloren/voorbij gegaan. Nu eerst  de honden uit laten en daarna eerst even wat aan  mijn handwerk hobby doen. Zoals zovele patchworkers onder ons, ben ik met meerdere projecten bezig, daarover een andere keer meer.
Tot schrijfs....

Na het bekijken van het voorbeeld zie ik dat ik de tijd nog moet aanpasen... Maar EERST de verdienen de honden aandacht.